Τα ανταλλακτήρια ΔΕΝ είναι τράπεζες. Και όποιος δεν το έχει καταλάβει ας το γράψει 100 φορές ΤΙΜΩΡΙΑ ώστε να γλυτώσει κάποια μεγάλη λαχτάρα και απώλεια.
Μεγάλη η λίστα των ανταλλακτηρίων που "ξαφνικά" υπέστησαν κάποιο hack (εδώ μια τεράστια λίστα με τέτοια παραδείγματα), κάποια τεράστια κακοδιαχείριση ή απλά είχαν στήσει μια ωραία μπίζνα για να κλέψουν τα νομίσματα και να εξαφανιστούν. Ακολουθούν μερικά τρανταχτά ονόματα τα οποία κατέστρεψαν ή/και στέρησαν τον ύπνο σε πολύ κοσμάκη τα τελευταία χρόνια:
- Mt. Gox, 2014
- Cryptopia, 2019
- Quadriga, 2019
- ACX, 2020
- FCoin, 2020
- Voyager Digital, 2022
- Zipmex, 2022
- FTX, 2022
Το Ftx μάλιστα ήταν τόσο μα τόσο διαφημισμένο με τόσο κόσμο να το εμπιστεύεται με κλειστά μάτια καθώς είχε και όλες τις απαραίτητες άδειες λειτουργίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το όραμα του Satoshi δεν ήταν ο κόσμος να φύγει από τα fiat νομίσματα των κεντρικών τραπεζών και να πάει σε ένα ακριβώς ίδιο περιουσιακό στοιχείο αξίας του οποίο τη φύλαξη θα εμπιστεύεται σε κάποιους άλλους μεσάζοντες.
Ο Shatoshi (ο ιθύνων νους της τεχνολογίας του blockchain, του κατανεμημένου λογιστικού βιβλίου συναλλαγών σε όλους τους συμμετέχοντες το οποίο ασφαλίζεται από ισχυρή κρυπτογράφηση) ποτέ δεν είχε σκεφτεί ένα μοντέλο στο οποίο ο καθένας θα αντιμετώπιζε ένα κατάστημα ανταλλακτηριακών εξυπηρετήσεων ως τράπεζα. Αν είναι ακόμη εν ζωή (που λογικά είναι) κάπου θα χτυπάει το κεφάλι του για το ότι ο ίδιος ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για μια νέα εποχή, ακόμη.
Αυτό που ο καθένας πρέπει να κάνει είναι:
Για να το πάμε ΠΙΟ ΑΠΛΑ. Όλοι θυμόμαστε τα ανταλλακτήρια νομισμάτων στα αεροδρόμια των χωρών στα οποία δίνεις ευρώ και παίρνεις ελβετικό φράγκο, γεν, δολλάρια (καλός μπαρμπαμπάιντεν, βομβαρδίζει όπου θέλει και εμείς βαράμε παλαμάκια) ρούβλα (πιπέρι, κακός πούτιν, δε μας αφήνει να του βάζουμε κυρώσεις αδιαμαρτύρητα).
Η λογική των παραδοσιακών ανταλλακτηρίων νομισμάτων είναι απλή. Δίνεις κάτι και παίρνεις κάτι άλλο βάσει κάποιας ισοτιμίας.
Θα πήγαινε ποτέ κάποιος λογικός άνθρωπος στο ανταλλακτήριο του αεροδρομίου με 300.000 ευρώ μετρητά και θα τους έλεγες "κρατήστε τα μου εδώ, πάω ένα ταξίδι και ξανάρχομαι"? Το πιθανότερο θα ήταν ο ίδιος ο απλός ο υπάλληλος στο γκισέ να έμπαινε σε δέλεαρ να πάρει τα 300.000 και επιτόπου την ίδια μέρα να περάσει τα σύνορα και να εξαφανιστεί. Ή το ίδιο το ανταλλακτήριο ως επιχείρηση, να έκλεινε με τον ιδιοκτήτη του να βγάζει ένα εισητήριο για Ταυλάνδη ή ποιος ξέρει που και να εξαφανιζόταν.
Ωραία, Εφόσον καταλήξαμε ότι τα ανταλλακτήρια ΔΕΝ είναι τράπεζες και δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες, τι γίνεται όταν κάποια ανταλλακτήρια αποκτήσουν αδειοδότηση από τις αρχές και παράλληλα είναι και τραπεζικά ιδρύματα;
Ή το ανάποδο.
Όταν από τράπεζες γίνουν παράλληλα και ανταλλακτήρια όπως για παράδειγμα η Revolut αλλά και άλλες τράπεζες στην Ευρώπη οι οποίες πλέον παρέχουν υποστήριξη για αγορά αλλά και διασφάλιση κρυπτονομισμάτων;
Το μήνυμα είναι ακόμη το ίδιο. Not Your Keys, Not Your Coins.
Ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει όταν υπάρξει μια βαθιά πολιτική κρίση, ένα πραξικόπημα, μια οικονομική κρίση, μια κατάρρευση της τράπεζας ή ο ίδιος ο απλός πολίτης βρεθεί αντιμέτωπος δυσμενής μεταχείρισης για τα πολιτικά του, τα θρησκευτικά ή τα ιατρικά φρονήματα (!!!).
Ποιος θα ήθελε τα να δεσμευτούν τα κρυπτονομίσματα του και να βρεθεί στο έλεος του δικού τους συστήματος για το αν και πότε θα μπορέσει να τα χρησιμοποιήσει ή αν θα τα χάσει οριστικά.
Αυτό που ο καθένας πρέπει να κάνει είναι:- Να εκπαιδευτεί, να γνωρίσει, να πειραματιστεί και να μάθει τη τεχνογνωσία χρήσης, διατήρησης και χρήσης των κρυπτονομισμάτων στο δικό του ψηφιακό πορτοφόλι.
- Να μάθει πως θα μπορεί με τη μέγιστη ασφάλεια να κρατά τα seed words που παράγουν το ιδιωτικό του κλειδί που του προσφέρει δικαίωμα ξοδέματος των crypto του από την αλυσίδα.
- Να μην κομπάζεται για τον ψηφιακό του "χρυσό" καθώς η διασφάλιση της ιδιωτικότητας είναι αυτή που θα τον απαλλάξει από ενδεχομένες δυσμενείς συνέπειες κι απειλές κατά της ζωής του ή της οικογενείας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου